29 Nisan 2014 Salı

ben buyum

İnsanlara değer verdiğimi mi düşünüyorsun? Duygularına, inançlarına... Ben sadece fikrinle ilgileniyorum, bana kattığın değer kadarsın azizim..!
İnsanlar... İnsanlar diyorum azizim! Çok tuhaf değiller mi sence de?
Karşındakini mutlu edecek güzel sözleri, sözleri geçtim kelimeleri bile dil ucuyla kullanırken; karşıdakini yerden yere vuran kalbini parçalayan o keskin, çirkin sözleri ne de rahat söyleyebiliyorlar. Pervasızca, acımasızca, nankörce!
Seni seviyorum, sana değer veriyorum, sen varken mutluyum, iyi ki varsın, canımsın, iyi ki hayatıma girmişsin, iyi ki... İyikiler demetim demek varken, biz hep ağza alınmayacak; kalbe değdiğinde krizlere sebebiyet verebilecek, düşündükçe hayattan soğutan kelimeleri tercih ediyoruz. Neden? Nedeni var mı ki be azizem? İnsanoğlu bilirsin evvelden ezele arştan fezaya hangi zaman diliminde nerde olursa olsun nefsine karşı hep amansız bir mücadelede..  Peki biz böyle yapınca kazanan kim olacak? Kaybeden kim? Bir düşün?
Bir düşün zaman ellerinden nasıl da kayıp gidiyor. Ve biz onu nasıl harcıyoruz? Mutlululara mutluluk katarak mı, kederlileri kedere boğarak mı? Neden hep kırıcı taraftayız? Yaralarını sarmak varken tuz ekmek de neyin nesi?  Biz kimin nesliyiz? Asım'ın nesli , ya Asım'ın nesli!
Asım'ın nesli... diyordum ya... nesilmiş gerçek.
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.
Şüheda gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar.
Yaralanmış temiz alnından, uzanmış yatıyor.
Bir HİLAL uğruna, ya Rab, ne güeşler batıyor!

Böyle bir neslin evlatlarıyken ne oldu da bu hale geldik?

Freni patlamış kamyon gibiyiz Allah'a havale gidiyoruz... Ve en önemlisi biz bu hallere düşecek adam mıydık?




Son söz vesselam:  Ey Asım'ın nesli, ey Fatih'in torunu, Ey ulu önderin askeri silkelen ve kendine gel. Yıkıcı olmak basittir amma yapıcı olmak başkadır başka ;) Asım'a layık nesil olmamız dileğiyle iyikiler demetinizi yayın ;) Sevin sevilin ;)


13 Nisan 2014 Pazar

dönüyoruumm :)

Kafire inat edip oruç bozmak gibiydi, kış dallarımı kırdı diye bahara küsmek gibiydi sana nisbet edip bloggerı kapatmak. Gün geçtikçe anlıyorsun ki dünya dönüyor ve mazi büsbütün bir hayale dönüşüyor.O halde senin neyine ümidi kesip yarınlara küsmek cancağızım :)) Vakit dönüş vaktidir, titre ve kendine gel.