Tutamıyoruz zamanı

Tutamıyoruz zamanı. Zaten hiç tutamadık da. Kol saatimiz tıkır tıkır işlemeye devam ederken ya dünde esir kaldık ya yarının hayaliyle yanıp kavrulduk. Elimizde koca bir hiç kaldı. Zamanı tutamadık, tutamayız da zaten.
Anın kıymetini bilemezken sonsuzluk, ölümsüzlük arayışından da geri kalmadık. Elimizdeki bize el gibiydi zaten. Küçük bir çocukluk anısı gibi. Pek hatırlanmıyor nedense. Hatırladıkça şapşal bir ifade alan yüzümüz... O anı tutmak için çırpınan ellerimiz... Sanki biz yaşamamışız gibi el yerine konan hatıralar, hatıralarımız...
 Kum saati misali tüketiyoruz günlerimizi. Yan yatmadan, çamura batmadan yaşayabilsek tutabilir miyiz zamanı?

Kendime mektup

 Sevgili kendim,
 Evet, yine ben. Ve sen, kürkçü dükkanım.
 Zulüm, artık her yerde. Yapılan tüm zulümler zahirde zalimin yanına kar kalmakta. Dünya başka bir gezegenin cehennemi olmakta ısrarcı. İnsanlar kendi içlerine bakması gerekirken kendi işlerine bakmaya devam etmekte. Vaad edilen kıyamete freni patlamış kamyon gibi yaklaşıyoruz. Sevgisizlik tohumları artık filizlendi. Yakında boy verir. Ne yazık! İçtiğimiz suyun bile tadı kalmadı. Asla olmam dediğimiz her şeyi itinayla olmaya devam etmekteyiz. İmkansız denilen dağları bir bir aşmaktayız. Bilim oldukça ilerledi. Artık Mars'a gitmek işten bile değil. Şuradan şuraya gidemeyen insanlık ışık yılı yol almaya meyilli. Gönülden gönüle köprü kuramayan bizler gezegenler arası köprü kurma derdine düştük.

Çıkımda güvensizlik, huzuru aramaya çıktım. Ahmet Hamdi'nin Huzur Sokağı'nı bulabilmek için binlerce kilometre yol katettim. Canım ülkemi karış karış gezdim. Maskeli balo gibiydi her yer. Sahte yüzler, sahte kalpler. Sevgisizlik öyle boy vermiş ki huzuru aramaya çıktığımız yollarda eşkiyalık yapmaya başlamışız. Kendi engellerimiz aslında kendimizmişiz. Geç fark ettim. İnsan kendine ne yakın. Ah insan... Kendine ne kadar da uzak.

 Son söz vesselam. Sevgisizlik tohumlarının ekilmesine izin verme. Filizlenmiş mi gördün, ne kadar acı çekersen çek içinden söküp at!

İftira kurbanı kafayı nasıl yer?

Birine iftira atmak ne kadar da kolay değil mi? Hele ki neredeyse tüm açıklarını bildiğiniz insana. Size göre yeterli bilgi varsa iftira atmak mübah öyle değil mi?  Bazı doğrular kime göre doğru? Çoğunluğa göre doğru olan şey aslında gerçek doğru mudur? İşin aslını astarını anlamadan yargısız infaz yapmak çok basit. Çünkü gözden çıkarmışsınızdır yere göğe sığdıramadığınızı. Ya da yere göğe sığdıramıyor taklidi yaptığınız! Çıkarlarınıza ters düşen bir şey yapmıştır belki. Belki de yıllardır bu anı beklediniz. Yemin ettiniz ara bozmak için. Tamam sizinle arası bozuktur, bozuk para gibi harcar atarsınız. Tercih sizin. Lakin tüm destekçilerini elinden alacağım diye bir tehdit de nedir? Bu kadar alçalmak... Ne bileyim hiç kimseye konduramadığım bir meziyet. İnsanlığa yakışmayan bir durum söz konusu.
 Peki ya diğerlerine ne demeli? Madem gerçekten bir sorun var, madem siz bu insana dostum, kardeşim dediniz neden biriniz de çıkıp biz sana kırgınız demediniz? Ya da neden ara bozucunun fitnesine kanıp kardeşliği bir anda sildiniz? Tabi çok olan güçlü olur diye düşündünüz değil mi? Ya da tek kişiye suç bindirmek kolay nasıl olsa altından kalkamaz bize delil bile sunsa biz ifritçiye inanırız dediniz. Ne diyeyim yazıklar olsun bana kendimi iyi tanıtamamışım sizlere. Ne diyeyim yazıklar olsun size kardeşim dediğiniz insanı yargısız infaz ettiğiniz için. Zerre kadar da hakkım varsa hiç birinize helal değildir. Siz de bana helal etmeyin.
 Peki ya bana ne demeli? Kafamda deli sorular. Kafamda mahkeme var. Her oturumda kendime idam kararı çıkardığım bir mahkemem var.  Tek kişi olmaktan çıktı beynim sanki içeride hazır bir ordu var. Her an patlamaya hazır bir kaos. Sürekli olarak yaşananları tekrarlayan bir sinema seansı. Yürüyen fakat hiç bir şey göremeyen biri...
 Son söz vesselam; at gibi giden it gibi döner.

Sevdam Türkiyem

Bu isim gökten inmedi. Yıl ha 1993 ha 2016... Piç aynı piç! Ha Elazığ-Bingöl karayolu ha Van Çaldıran. Acı aynı acı. Amaç aynı amaç. Gencecik fidanlar elden bir bir kayıp gidiyor. Canım ülkem güzellik uykusunda. Ateş düştüğü yeri yakıyor doğrudur lakin bu ateş başka bu ateş değil sanki volkan. Medya sessiz medya alışmış artık. İsimleri bile söylenmiyor artık aziz vatan uğruna bir bir toprağa düşen yiğitlerin. Parçası dahi bulunamayanlar da var içlerinde. Bir mezarı dahi olmayanlar. Sırf biz rahat uyuyalım diye ebediyete kavuşmayı göze almış yiğitler. Size minnettarım. Size duacıyım.
Diyeceğim o ki bu vatanı sevmeyen ite hilalin gölgesi haram olsun! Hele ki gencecik fidanlara kıyan piçler cehennem size vatan olsun!
#şehidinvaruyuma #tarihtekerrürediyor #uyan #güzelülkem #göğeselam