Anlatmalıyım...
Gördüklerimi işttiklerimi hissettiklerimi birer birer anlatmalı...
Sustuklarımı, gizlediklerimi, bilmemeleri gereken tüm bildiklerimi anlatmalıyım...
Anlatmalı ve bu uykudan bir an evvel uyandırmalıyım.
Anlatmalı... Lakin ya uyuyan bensem ya gaflete dalan bensem ya bunların tüm sorumlusu bensem. Bilemiyorum tüm bunlar ya bir rüyaysa ya bir daha uyumamak üzere kurtarma operasyonu ayarlamış kendini kurtarmaktan aciz olan devasa bencil bensem. Yo yooo... Her ne pahasına olursa olsun bir şeyler yapmalıyım, ama ne? Aslında evet her şey gelirdi elimden bir şeyin farkına varabilseydim. Zamanın sadece yer değiştirdiğimde aktığını düşündüğüm en büyük düşüncesizliğimin farkına varabilseydim. Hiç bir şey için geç olmadığının, zararın neresinden dönersek kar olacağının farkına varabilseydim. Ama ne mümkün! Dört bir yanı cahille çevrili şiir parçacığı tüm bu kültür yoksunluğuyla nasıl baş edebilirdi? Tüm bunları düşünüp kılını kıpırdatmamakta ısrarcı olan ben uyandırabilir miydim tüm bu uyuyanları? Evet, belki de herkesi uyandırmak mümkün olamayabilir fakat elimden gelen tek şeyi yapmalıyım ; ANLATMALI!
Anlatmalıyım...
Görmediklerimi işitmediklerimi ve hatta hissetmediklerimi de birer birer anlatmalı...
Sessiz çığlıklarımı, açıkça gösterip bir türlü anlatamadıklarım ve bilmeleri gereken tüm bilmediklerimi de anlatmalıyım...
Anlatmalı ve ya bu derin uykudan uyandırmalı ya da gözlerine bir perde de ben çekmeliyim ki rahat uyuyabilsinler.
İyi uykular güzel ülkemin güzel insanları...
