3 Mayıs 2015 Pazar

Umut

 Umut... Başlı başına bir yaşam felsefesi. Başlı başına bir direniş biçimi. Başlı başına bir özyıkım.
Yaşam felsefem bu yaşıma kadar hep "ya umut et ya da öl" olmuştur. Şu an fark ediyorum ki umut öyle bir şey ki insanın tüm imkansızlıklara karşı boyun eğmediğinin göstergesi , umut dedim ya başlı başına bir direniş! Ve şu an fark ediyorum ki umut aslında tüm yaşam tehditlerine karşın ayakta durabilen insanın kendi kendini mahvedişi, umut dedim ya ah o umut başlı başına bir özyıkım.
Umut edersin ve umudu azığın gibi hep yanında taşırsın. Hedefe varıncaya kadar emeline ulaşıncaya kadar bir an olsun bırakmayıp yeise düşmemek için sımsıkı sarılırsın. Umudu öyle bir benimsersin ki gerçekleri bir an unutup hayalinle gerçekleri karıştırır ve hedefe ulaşınca büyük bir hayal kırıklığına uğrarsın. Ben umudu her zaman yaşam enerjim gibi özsuyum gibi iliklerimde, kara sevdalım gibi kalbimde sakladım. Öyle bir sakladım ki şimdilerde bulmakta zorlanıyorum. Büyük bir araftayım. Hayallerimin gerçek olması mı umudumun baki olması mı mesele? Bilinmezlik koskoca bir boşluk koskoca bir araf... Diyebilirsin ki zaten umudun hayalinle eşdeğerdir. Yanlış! Hayal sadece kurgu umut başlı başına filmin kendisi.
    Umut, en güzel en saf direniş biçimi. Kendi çapında kendi benliğinde kurguladığın hayallere tutunarak hayatın  tüm yıldırmalarına rağmen, insanların tüm acımasızlıklarına rağmen hedefe kilitlenme biçimi. Ve her ne olursa olsun asla hedeften şaşmamanı sağlayan bir motivasyon unsuru. Umut ah umut sen ne güzel şeysin...
Umut... Kendime yoldaş, sırdaş bildiğim umut! Sen ne şerfesiz ne ikiyüzlü ne yanardöner ne ... bir şeymişssin. Allah senin belanı versin desem yeridir. Nerden bilebilirdim ki kendi mezarımı kendi ellerimle kazmamı öğütleyenin sen olduğunu. Nerden bilebilirdim şeytana savurmam gereken tüm küfürleri hakedenin sen olduğunu! Ah zavallı şeytancık.. Hemen sevinme bi sus gerizekalı! Evet umuduma kızmış olabilirim ama bu seninle muhatap olacağım anlamına gelmez. Heh nerde kalmıştık sevgilim can yoldaşım umudum... Neden gerçekleri görmemi engelledin neden zihnimi bulandırıp beni dipsiz kuyulara kör zindanlara atıp aklımın başıma geldiği anlarda sus payı olarak olayların benim lehimde olduğuna dair yalanlarla beni avuttun? Neden neden neden?    
Yeni fantezim cevabını bildiğim soruları cevaplayanımın olmayacağını bile bile sormak... Ah kafayı yiyorum snaırım. Umut.. Sevgili dostum görevini başarıyla tamamladın. Özyıkımı başlattın ve artık bu iş bende.Ben yoksam sen de yoksun, çünkü sen benim kafamda tekrar tekrar oynattığım kısa metrajlı bir filmsin. Ben artık yokum ama sen bana rağmen kal sağlıcakla...